حضرت‌بهاءالله برای همیشه مفهوم اعانه را در راه خدا عوض کرده‌اند.  ادیان گذشته به پیروانشان توصیهء می‌کردند که در را خدا چیزی بدهند، امّا حضرت‌بهاءالله به جامعه امروزی توصیهٔ می‌فرمایند که در راه خدا سخاوتمندانه بدهند.  مطمئناً ما انسان‌های امروزی قادر به این کار خواهیم بود که چنین دستوری نازل شده، امّا باید تلاش کرد و خود را تعلیم داد.  خداوند واقف ظرفیّت‌های نوین انسان‌ در این دور اعظم و بلوغ بشریّت می‌باشد.  برای همین است که نسخهٔ فداکاری و سخاوت را پیچیده و گرنه چه لزومی بود.

زمان عمل فرا رسید
بدیهی است که ما بهائیان از ۹ دین مختلف دنیا آمده‌ در این خیمهٔ یکتا دور هم گرد آمده‌ایم که دنیا را متّحد کنیم. و باز این هم واضح است که هر یک از ماها با باورها و فرهنگهای مذهبی خودو ادراک نیاکان‌مان به جامعهٔ بهائی وارد شده‌ایم.  پس تلاش ما باید این باشد که خودمان را یواش یواش به درک نوینی که حضرت‌بهاءالله برای دنیای امروزه آورده تطبیق دهیم.  برای این کار باید قدمهای قاطعانه برداشت و وجدان خود را تعلیم و تربیت داده با معیارهای سخاوتمندانه و فداکارانهٔ جمال مبارک هم‌تراز شویم.

خواندیم — حال بیایید خود تطبیق دهیم
در این قسمت از سایت مقداری حکایات، داستانهای شنیدنی، نشریهٔ چشمهٔ خروشان در مورد صندوق تبرّع بهائی، پروژه‌های جمع‌آوری اعانات، تجارب شخصی سالکین در سفرهاشان بسوی زندگی سخاوتمندانه و فداکارانه، و چگونگی کمک بیکدیگر در این راه برای رسیدن به زندگی حقیقی برای شما عزیزان در نظر گرفته شده.  خوانندگان این صفحات باید در نظر داشته باشند، علی‌رغم صفحات دیگر سایت که آثار و الواح الهی است، این قسمت تجارب شخصی و درک سالکینی را بیان می‌نماید که در این راه سیاحت کرده و دیده‌ها و نظیریات خود را بقلم آورده‌اند. مقصد این صحبتها و حکایت بوجود آوردن گفتمان همگانی پیرامون وظائف و سهم هر فرد در اصلاح عالم در جامعهٔ بزرگتر است--اینکه بتوانیم فضای پژوهشی بنیان کنیم، اینکه بتوانیم به درونگری بپردازیم، اینکه جرقه‌ایی در نگرش ما به مقصد حقیقی زندگی و اصلاح عالم زده شود، اینکه روح‌مان بسوی زندگی سخاوتمندانه بیدار شود، اینکه فهم عمیق‌تری برای فداکاری تقویت کنیم، و اینکه روحیهٔ خود را نسبت به تقدیس تبرّع در آیین بهائی رشد دهیم.

زمانی که بینش درونی تبدیل به عمل می‌شود!
بگذارید که گفتمان در خصوص فداکاری و بخشندگی جزئی از زندگی روزمره ما در روند خدمت به همنوع شود.  بگذارید این دو خصلت را هرجائی که زندگی می‌کنیم انکشاف و ترقی دهیم.  در مورد بخشندگی حضرت شوقی افندی امروز از ما چه می‌خواهند؟ "بذل و کرم مداوم برای خیر و صلاح همنوعان، بدون ادنی خوفی از فقر و متکی بودن به فیوضات لاریبیه منبع ثروت و استغنا و منشا کل خیر.  - این است راز حیات حقیقی!"